کد مطلب:53226 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:172

یاران امام علیه السلام بسیارند و ما در اینجا به خواست خدا نام چند تن از مردان و زنان آنها را كه پس از وفات آن حضرت بر معاویه وارد شدند و سخنانی میانشان رد و بدل شده است می آوریم، زیرا داستان آنها مشتمل بر جلالت و موقعیت آن حضرت در نظر آنان و نیز بازگو كننده بخشی از سیره و عدالت آن حضرت و وفاداری آنان به امام خویش است.علامه شیخ جعفر نقدی رحمة اللّه گوید: چون مردم به گرد معاویه جمع شدند، وی نامه ای به زیاد بن سمیه كه عامل او در كوفه بود بدین مضمون نوشت: سران یاران علی بن ابی طالب را نزد من فرست و من آنها را امان دادم، و باید ده نفر باشند؛ پنج نفر از كوفیان و پنج نفر از بصریان.

چون نامه به دست زیاد رسید، سراغ حجر بن عدی، عدی بن حاتم طائی، عمرو بن حمق خزاعی، هانی بن عروه مرادی و عامر بن واثله كنانی مكنی به ابوطفیل فرستاد و آنان را فرا خواند و گفت: آماده حركت به سوی امیر مؤمنان (معاویه) شوید كه او شما را امان داده و مشتاق دیدار شماست.

و به جانشین خود در بصره نوشت: احنف بن قیس، صعصعة بن صوحان، جاریة بن قدامه سعدی، خالد بن معمر سدوسی و شریك بن اعور را نزد من فرست. چون نزد ابن زیاد رفتند همه را دسته جمعی نزد معاویه فرستاد. هنگامی كه بر معاویه وارد شدند یك شبانه روز آنان را به خود راه نداد و در پی سران شام فرستاد و چون آمدند و هر كدام در جای خود قرار گرفتند، معاویه به دربان گفت: حجر بن عدی را داخل ساز.